Shkurte Nekaj: TI PO ME DHUROJE NJE EMER

 

TI PO ME DHUROJE NJE EMER

Ngadal po ecja territ te paemer
princ me ishe ber,ulur po qendroje
Malet ishin qendisur bukur si ne enderr
Luft po behej ate nat,betejat i sfidoje

Ne qiell yjet kishin hyre ne valle
Henen nuse e kendonin
Ti po sundoje qete pa bere llafe
Mbreterise tende i gezonin

Lakmitaret digjeshin ne shpirt
Admiruesit tane uronin
Me nje emer me pagezoje ate dite
Ujrat e paster kristal ne lumenj buronin

Gezimi im asaj nate iu be fuqi drite
Ti vije tek une me kurore ne duar
Do beheshim ashtu sic ti gjithmon prite
Princesha jote ate nate une jam kurorezuar.

____________

Marrë nga "Sofra poetike" në FB