Donnerstag, 29. Dezember 2011

Besim Xhelili:I LUMTUR JAM QË TË SHOH

 
I LUMTUR JAM QË TË SHOH

 Atë ditë kur ma shpalose zemrën
Lumin tënd të vuajtjeve pa fund,
Bebëzat e syve t'u mbushën pikëllim
Idhësimet e shpirtit tënd më verbuan,
Ndjeva qarjen tënde fëmijërore
Ato duar që pa dashje filluan të dridhen.

Mu nga goja jote dilnin dhembjet e mia
Ëmbël më kapën ethet tragjike.

Lëshova veten të ma marrë dreqi
E pashë kufomën time të ardhshme,
Jeta jote e zbrazët më bëri për vete
O Perëndi, thashë, ndihmoi të shkretës.

Të dy më pas qëndruam kokëulur
Ëndërrat e lumtura kujtonim në vete.

Tani, thashë, duhet më të shkoj
Është e diel, do të vij përsëri nesër.

Dramë e verbër u bë dhe jeta ime
U përballa me më të keqen në botë
Ankthi agonik m'i ndiqte mendimet ...