Donnerstag, 31. Januar 2013

Kasam Shaqirvela: MORALI MBETI HERO


MORALI MBETI HERO

Morali, përgjithmonë, mbeti hero
Dashuria u shua ndërmjet njerëzve
Ajo tashmë është një fjalë e thatë
Që prej kur doli sheshit marifeti
Të martohen burrat me burrat
Sikurse duhen gratë me gratë
Ah,Hermafroditi, ky pol i treti?!

Edhe morali tashmë ra hero
Mbeti i vetëm n’fushë të nderit
Ia zu vendin atij amoraliteti
Veti e dukshme nga moderniteti
U vyshk zelli, ra dhe krenaria
Vlerat familjare u shkatërruan
U tret mes poleve edhe dashuria
I ndërruan vendet burri me gruan

Çka do ishte më tepër se kjo sot?
Skandaloze dhe më tragjike
Denigruese, e çoroditur për mot
Pra as vuajtjet si përrua a lumë
As dhe shkatërrimi i botës sonë magjike
Nuk mund t’më djegë aspak më shumë
Sesa, për këtë të keqe, i derdhuri lot.

Viktoria Xhako: MA THIRR MOTRËN ...

 
MA THIRR MOTRËN KËTË NATË...

(Motrën time SHYHRETE AHMA)

Ngrihu, bijë, ti nga shtrati,
Lëre dhimbjen këtu tek unë,
Shko matanë tek yt vëlla,
Fshija lotët, të humbin gjurmë.

Thirr tani ti motrën time,
Fjal’ e saj balsam për plagë,
Dor’ e saj ma zbut dhimbjen,
Syri i saj pikon veç mjaltë.

Eja, motër, më rri pranë,
Nuk është vend ky për fëmijët,
Sytë e tyre burojnë lumë.
S’mund ta fshehin ata dhimbjen,

Më rri afër, motra ime,
Zbutma plagën e trishtimit,
Ma këndo këngën e jetës,
Gjersa sytë t’ia shoh agimit.

Sytë ngulur në dritare,
Do t’i mbaj unë për gjithë natë,
Gjer të vijë agim’ i bardhë.
Pastaj ti ngrihu nga shtrati.

Hap dritaren kat e kat,
T’më mbështjellë i freskëti ajër,
Edhe po s’e pashë agimin,
Ai vjen sërish i bardhë.

Ndën jastëkun tim të shukur,
Do ta gjesh ti amanetin,
Futur në një zarf të grisur...
..............................................

Kam kaq mall për ty, o jetë,
Lë kaq ëndrra thesit të grisur,
Sa veç hiri i trupit tim,
Mund t’i prekë duar dridhur.

E kuptove, motra ime?
Mos më fut në t’ftohtën tokë,
Po në kaltërsinë e qiellit,
Shpirtin tim ta ndiej ngrohtë.

Shtrëngo zemrën, motra ime,
Lëri lotët ti mënjanë,
Hape zarfin me kujdes,
Dhe plotësoma amanetin......

E enjte 29 shtator 2011 ora 18:00

VIKTORIA XHAKO
(ZHORZH SAND)

Nga vëllimi poetik “TAKOHEMI NË QIELL” botuar në maj 2012!

Agim Desku: Vargje për fjalën


Vargje për fjalën

Thonë se fjala është legjendë
E shpirt zemre
Ngado që rri
Ka aromën e mikes.

Ngado që hynë
Merr më vete
Secilin shpirt të bardhë
Aromën e secilës lule.

Secilës dashuri i falë buzëqeshjen
Vetëm ëndrrën e ruan për miken e vetë
Në secilin varg e ruan nga një buzëqeshe zemre
Cilit ja fali zemrën për të u bërë legjendë.

Në takim me fjalën
U bëra vetë vargu
Udhëtova edhe për tu bërë
Takim i secilit varg.

Në takim edhe me këngën
U bëra kujtimi yt
Si ylber shumëngjyrësh
I buzëqeshjeve të mia.

Në takim prap me fjalën
Seq u bëra edhe Kalorës Mbretëreshe
Sy bukurie e saj e përrallë ëndrrash
Për Ty, fjalën tënde e ruaj në Shtatë mrekullitë e botës.

Aty ku edhe shpirti im më rri
Si legjendë e fjalës Rozafat
Tek gurët e murët dymijë vjet dashuri
Edhe para Krishtit shqip.

Eh,legjendë cili u bë për këtë ditë
Në Ditën e Shën Valentinit
Më vite u shndërruam në yje loti
Në fjalën më të bukur shqipe.

Në këtë ditë të buzëqeshjes
U thye heshtja e seciles mike
Dhe merrni puthjet e mia
Ju falë bashkë me vargun tim.

Në këtë ditë sytë tuaj presin
Të shndërrohen në legjendë e fjalë zemre
Sonte të shetisim bashkë me hënën
Secilit kujtim që dikur ta fala për kujtim.
Pejë,30.01.2013

Mittwoch, 23. Januar 2013

Irena Gjoni: ATDHEU IM


 ATDHEU IM

Atdheu im,
Ti ke erën e lisit
Ku mbi ty një zog me zë njeriu,
Kumtoi kumtin profetik
se aty i duhej ngritur një orakull Zeusit.

Ti jeton në shpirtin e lisit
qyshkur bota vuri gurin e parë.
Unë ha prej teje Zoti im pellazg
vallanidhe e lënde ëndrrash të tua.
I përtyp e bluaj me mokrat e shpirtit
për të rrojtur prej miellit tënd
e gatitur bukën e Diellit.

Zhurmërima e vijës së ujit,
janë lotët e frymëmarrjes
dhe fëshfërima e gjetheve të tua,
që mendon edhe në gjuhët e vdekura
përqafime degësh e rrënjësh në largësi.

E fatthëna përmes frushullimës së tyre,
Më thotë se edhe kur mos të jem,
sërish do bulosh vallanidhe ëndrrash për mua
e do të vish me erën e lisit...

Seveme Fetiqi: KOT E KAM

 
KOT E KAM

Eci nëpër furtunat e jetës
maleve si e harlisur vrapoj
mundohem ta zë hijen time

E di kot e kam
kufomën një ditë do t´ma vjedhin
pa savanë të bardhë
do të bëjnë dasmë me tym e me naze

Për mua do të thojnë
ka qenë mashtrimi vet djalli

koha ah koha
do të ndryshojë cdo gjë

hijen time mundohem ta zë
shikimi lind diku larg

Ymer Nurka: FLOKU


 
FLOKU...

Ti në fron të lartë , shoqet, sa mbi dhe,
Faqen porsi kartë, buzën gurgule,
Floku yt i artë, supesh kadife,
Krëhëri qelibartë, jo jo dot s'i kreh...

Bo bo dot s'i kreh, krëhëri qelibartë,
Supesh kadife, floku yt i artë,
Buzën gurgule, faqen porsi kartë,
Shoqet, sa mbi dhe, ti në fron të lartë...

Fije-fije ndrijnë, ndërsa ti më nge,
Më lidhe shaminë, shamia s'ti nxe,
Nuset rrotull vijnë, plakat në shilte,
S'fshehin dot zilinë, për hiret që ke...

Ardhur, si prej qielli, ja ku zure vënd,
Kujt merak s'i ngeli, cili nuk u çmënd?
Deri poshtë belit, ky gërsheti tënd,
Gërshërët e telit, tretur në ergjënd...

Tretur në ergjënd, gërshërët e telit,
Ky gërsheti tënd, deri poshtë belit,
Cili nuk u çmend, kujt merak s'i ngeli,
Ja ku zure vënd, ardhur, si prej qielli..