Pendimi apo imazh i rrejshem
Te mashtrojne vitet e brishta
lum miku
i tejkalon ererat mahnitese te luleve
per te arrijtur te kepusesh nje cope jete
nga loti i tharre i mallit te venitur
rrejshem buzet te shkrihen
mbi muzgun e purpurte te mbremjes
kur puthjet e harruara flejne
e imazhi yt i zverdhur ne molisje
larg diku kendon kengen e pendimit
ne nje mjegull mengjesi
shikimi i hirte te humbet pa meshire
shtigjeve te padukshme premtimesh
s mund ti mbledhesh siluetat
si copezat e jetes ne nje fotografi
fjalet te prehen ne tehun e thikes
te pergjakura s mund te depertojne
shesheve te krenarise tende
ku ti defilon si nje hero
eja vere doren ne kete kraheror
te thyer nga pabesite qe renkojne ende
s do te gjejsh me ate zemer qe te fal
ora kahere e harxhoi vehten
dhe ty ne tiktaket e saj monotone
duhesh te perpelitesh si shpirt pule
pas ritualit te therrjes
te shkrihesh se bashku me shkembinj
ne avullin e afshit tend mekatar
te thehesh ne njemije cope
ne dhembjen tende te pazbuluar
si vazoja e kristalte nga syte e keqinje
te shkelesh nga rrote e vetbesimit
si gjethe vjeshte i zverdhur
i shtyre nga era ne kendin e vetmise
te varresh ne degen e pagjumesise
si kornize e te kaluarave te tua te hidhura
te qajsh si nje foshnje per folene e braktisur
me hapa te paarrijtshem viganash
ti afrohesh mekatit tend me ylberin e vjedhur
ta prekesh me gishterinjte e pendimit
bukurine e humbur ku imazhi yt zbehet perdite
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen