Nikoll Ulndreaj - Syri s'ka më lot

SYRI S’KA MË LOT

Dashuroi me shpirt pasha ketë diell
Vendin tim, Tanushën e kullën-kështjellë
Verë shprese pi zemra flakë t ‘ndizet gjerë n ‘qiell
Hyji t ‘këtë dritë farë dashure kurë t ‘mbjellë......

Gjerë n ‘rrashtë n ‘i kërkofsh qeveritarit tënd
S’ke për ti gjetur sa një lugë mend
Përtej deti të shtyn e zemra nuk i dhëmb
I mjafton të ketë nën pushtet një varr-vend...

Si vendi yt kurën e kurrës s’bëhet vendi i huaj
Për një qime faji kockat mund t’i bluaj
Se qeni i tij ka etje për ujë
Një nga një qiellit tënd yjet fillon ti shuaj...

Perëndi, nëse besimin në ty po e humb kot
Thikë dhimbje kam n ‘kockë, e se duroj dot
Duke t’u lutur kam një jetë e një mot
Prore s’mund të qaj se syri s’ka më lot