Lumturi Plaku - Tetë poezi

TA DISH QE…

Po më pe me dritë në sy
Do jap zemër edhe shpirt…
Po te pash që më shef shtrëmbër
Do më kesh gjarpër në zemër,
O do gjesh akull në zemër.
 

E VERTETA E GENJESHTRA…

Janë dy elstreme, gënjeshtra me të vërtetën,
Si i ftohti I dimrit me të nxehtiën e verës,
si errësira e natës me dritën e ditës,
si lulet plotë aromë e gjëmbat e ferrës.

 

LARG STERSIN…

Zemra e syri,
që lozin e të lumtur buzëqeshin
e trëmbin e tutje sa më larg
e dërgojnë stresin…

DRITE SHKURTERI

Nuk e shijon e s’njef bukuritë në lartësi,
forcën e ngjitjes e krenarinë, që ka shqiponja
ai, që me dritën e syryt arrintek hunda e tij
e gjithë zogjtë e qiellit i quan larasta e sorra.

 

JA VLEN TE HESHTESH…

Heshtja të mënçurin në vesh e këshillon,
Mos të lodhet me ata, që vetëm intrigojnë
E merr për dore, tutje e largon,
preja tyre, që ndëgjojnë, por s’duan të kuptojnë.

 

HESHTJA MJALT…

Kur duhet dhënë përgjigjia, por nuk e di,
kur e di që ajo fjalë vret dashuri,
kur flet e s’të kupton kush pranë të rri,
heshtja është mjalt, s’paguhet me flori.

 

VLERA QE VLEJNE

Fitimet më dëuhen për të jetuar
E nesërmja mos të më vras,
në zemrat e miqëve të nderuar,
të kem kohë, të shkoj të trokas.

Ti bëj strehë për tu qetësuar,
me dashurinë trasparente si kristal,
me pasterti, si ujë burimi i gugulluar
e ky është fitimi më i madh.

NDEGJOME…

Larg imoralit, se e bën e ta lë në derë,
dhe nga ai, që vjedh, se ty të thërret hajdut,
larg zerros, se më shumë se vetja s’të jep vlerë,
aq di, s’ka faj e ty të thërret, “Zero me Xhufkë”.