
Rrustem Gërguri
LIRIKË LOTI E PËRMALLIMI
RËNKIM LARGËSIE …
Sa e trishtë fjala e pathënë
Mbarsur mendimesh
Kah zemra e mbetur
Në rënkim largësie .
Flakërimë përmallimi
N`përqafimin e ndarjes
Zë fill kujtesa
Ditëve ndër stinë
Në kërkim - rrëfimin.
Mbarsur mendimesh
Kah zemra e mbetur
Në rënkim largësie .
Flakërimë përmallimi
N`përqafimin e ndarjes
Zë fill kujtesa
Ditëve ndër stinë
Në kërkim - rrëfimin.
IKJE E HESHTUR
E heshtur,ike
Sytë nuk pikuan lotin
Vetëm zemra ndjeu therje
Qepallat hapur përcollën
Deri në skajin e rrugës
Soditën shikimin
E ikjes
I heshtur,mbeta
Në rënkim ikjen
Më gjykoi zemra
Për lotin e fshehur
Pikuar mëngjeseve
Ditëve në bredhje
Shoqërohem me pritjen
Kthimin e ikjes
Gjithnjë e pres !
E heshtur,ike
Sytë nuk pikuan lotin
Vetëm zemra ndjeu therje
Qepallat hapur përcollën
Deri në skajin e rrugës
Soditën shikimin
E ikjes
I heshtur,mbeta
Në rënkim ikjen
Më gjykoi zemra
Për lotin e fshehur
Pikuar mëngjeseve
Ditëve në bredhje
Shoqërohem me pritjen
Kthimin e ikjes
Gjithnjë e pres !
R I N O R E
Sytë dhurojnë shikimin
Zemra e gatshme në rrëfim.
Duart joshin përqafimin
Puthje njomësie në shijim.
Jetës s`i dihet së shtegtuari
Ka rrugë të gjatë në hapërim.
Më lehtë përballet së ledhatuari
Në ikje stinësh, me aq përmallim.
Andaj njëherë frymohet jeta
E vetmja gjë që nuk përsëritet.
Besimin e fjalës e ruan e vërteta
Mëngjeseve prore,sa vjen e përtritet!
Sytë dhurojnë shikimin
Zemra e gatshme në rrëfim.
Duart joshin përqafimin
Puthje njomësie në shijim.
Jetës s`i dihet së shtegtuari
Ka rrugë të gjatë në hapërim.
Më lehtë përballet së ledhatuari
Në ikje stinësh, me aq përmallim.
Andaj njëherë frymohet jeta
E vetmja gjë që nuk përsëritet.
Besimin e fjalës e ruan e vërteta
Mëngjeseve prore,sa vjen e përtritet!
LARGIM I PËRJETSHËM
Kujtesë e trishtë plagësh
Vaje e lot gjakderdhur
- ngado varre Kosova ime
Gjumi edhe tash vonohet
Të m`i mbyll qepallat
Nga frika e ëndrrës
Aq trishtuese
Në çmendurinë e kohës
Frymë e këputur
Përqafimeve pa fjalë
Në fytyrën dyll të verdhë
rraskapitur, në ecje
mes ëndrrës dhe frikës.
- në ikje nga vatra e lindjes.
Sa shumë mërzitje,
se nuk u kthyen
- të dashurit tanë.
Nuk erdhën,nuk i gjetëm
- as kur i kërkuam.
Largim i përjetshëm
- nga puthja jonë!
Kujtesë e trishtë plagësh
Vaje e lot gjakderdhur
- ngado varre Kosova ime
Gjumi edhe tash vonohet
Të m`i mbyll qepallat
Nga frika e ëndrrës
Aq trishtuese
Në çmendurinë e kohës
Frymë e këputur
Përqafimeve pa fjalë
Në fytyrën dyll të verdhë
rraskapitur, në ecje
mes ëndrrës dhe frikës.
- në ikje nga vatra e lindjes.
Sa shumë mërzitje,
se nuk u kthyen
- të dashurit tanë.
Nuk erdhën,nuk i gjetëm
- as kur i kërkuam.
Largim i përjetshëm
- nga puthja jonë!
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen