Buqetë me poezi nga Sabit Abdyli

Sabit Abdyli

STINË GRAMOFANIE

 Gramafon i prishur  rrokullis fjalë

Gojën e pistë 

Në studio, gazeta,  portale, kuvende...

 për  të trashur kuletën 

Mbajnë ison idhujve pa tru 

Stinë  gramofanie me fjalë prapa kurrizit

E të ramësh  të ulëta panda

Maj, 2020

UNË E TI

më shumë se për famë

para

bajraktarizëm

kem  nevojë për të vërtetën

rehatinë

ngjyrat e Flamurit

grunore

qiellin e hartën qelibar

librin për bletët

folenë e zogut thurur me këngë

Maj, 2020

UJË QË NUK PIHET

Ec edhe ec me shpresë se do vazhdoj drejt

Të ik e nuk ik dot nga vetja

E rrethi me ujë që s’pihet

Por, është parajsë bretkosash që ngrysen e zgjohen me këngë

Ra e s’ra shi argëtojnë mbrëmjen

S’duan të dinë për PANDEMINË

Demat me brirë që as grahen as ngrihen

Bërlyken duke hedhur mjegull mbi shpinë

Prill, 2020

ATDHEU NЁ VALLE

Të rëndon mbi kurriz,

zogori e harbuar.

Drejt, më s´mund të rrish,

lodhur je, lakuar…

Me bojëra në duar,

ngjyejnë, ndërrojnë fytyrën.

Si kameleonët, 

Motit ndërrojnë ngjyrën…

N´emrin tënd, ATDHE,

për kamje, lavdi,

n´Listë hyjnë me djallin,

me dreqin bëjnë dashni…

Prill, 2020

TË BARDHËN

Sorrat sqep zhytur deri në gushë

I lexojnë ligjet sipas motit

Bëjnë avokatin

përlloçin

Të bardhën

e nxijnë demokracinë

si është më keq

Prill. 2020

ME ASHT E RRASHTË 2

Dashuro gjuhen e ashtit tënd

Zemrën e zemrës, shpirtit

me ketë gjuhë të njohin, të dinë

Prej nga vjen e kush je

Trashëgimtar  i së kaluarës të shenjtë për ne

shqip me ëmbëlsi nëna të tha:

në këto troje je i pari 

me asht e rrashtë je bir shqiptari

Prill, 2020

MOS  

Ku nuk bleron fusha e shpërthejnë pemët

mos përmend fjalën pranverë

qiellit të  qytetit ku nuk fluturojnë pëllumbat

e çerdhe dallëndyshet nuk ndërtojnë 

fjalën liri mos e thuaj

ruaje higjienën

mos ngul kunja me secilin 

me të panjerëzishmin

zor të ndërrosh fjalë e ecësh shtegut

drejtë 

për dhembjen kur ke dhembje shkruaj

mos kopjo vargje dashurie

po nuk t’i shkroi zemra

nuk vlejnë

përndryshe

je vetëm notë muzikore  false

që prish melodinë

Auckland, 2020

PËR LEJLEKUN 

E doje ligatinën  e njomur me shavar

Që as gushti nuk e thante

Gjëje më e mirë që dëshiroje

Tek peshkoje  në moçal

Erdh  hutini  e nisi këngën ndryshe

thau  ligatinën lejleku im

Tokën e bukës ja  shtruan beton

Të mos  përlloçët  hutini

kur del për xhiro në këmbë

ani se shpirtin  e ka siç e ka

këpucët i do xixë

livadheve  të  zaptuara ngrehen vila 

shtruan asfalt

s’e merrje me mend se parajsën tënde lejlek

për ty e bënë të pabanueshme

e do të  thosha të bënë të mos e harrosh

të bënë të jetosh stinën më të bukur tendën

të mallkosh  (e dija si paren e kuqe) se nuk mundesh 

e nuk ke si të mallkosh shpirtin tënd

i imi lejlek

Prill, 2020

U ÇORËN MASKAT

Recitojnë papagajtë në tribunë 

Në kohë  pandemie

Me maska dyfish në fytyrë 

Për të përmbysur shpresën

Kënaq ambiciet

Ballkonet e pallateve zhurmojnë

Psherëtijnë

Protestojnë në Prishtinë

25 mars 2020 

MOTIVE BARDH

Lumenjtë vrapojnë agimeve të blerta

Lënë pas gurrat për të  njomur livadhet në vapë

Për lumenjtë kafshatën e gojës kem nda

Buzë bregut harliset bari në pranverë

Jeta e bardhë   përflakur me diellin zgjuar 

E bardhë me filiza  e bardhë  

Shkurt, 2020

MALL I YLBERTË

Nëntë ditë e nëntë  net larg

Kish shkuar nuse Doruntina

Vetmonte hënë mbi re

Shtigjeve mbi shkrepa nëpër stinë

Zogjtë shtegtarë   iknin e vinin

Në guri të vatrës motra

Shëngjergj për Shëngjergj 

Loti shi sixhim i rrëshqiste

Tek mendonte;

Çka u bë  me nënën

vëllezërit e fjalën e dhënë

Janar, 2020

NË KORIJE

Në korije drurëve po u bien gjethet

Nga zhveshja të trembur  ikin zogjtë 

Lejlekët i merakosin hilet e shpendkeqve 

Lulebora ka nxjerr kryet  mbi borë

Qe sa 

Në Korije erërat e bardha në ethe

Janar, 2020

FARE

Mendimin tënd mbaje për veten

Ruaje nga përbaltja 

E mujsharëve mesjetarë të kamur

Mos e thuaj

Edhe kur të thonë se delikti verbal ka vdekur

Mendimi yt kot fare

Po nuk pate pushtet

Po nuk e shndërrove në ideal

Që s’rrëzohet me armë e para

Janar, 2020

BOTË QË NUK ISHTE E JONA

Qentë  në shekuj  në dritë të hënës

Na  kafshuan

Vragë  na lanë e na rrudhën tokat

Për dritë të yllit pesë cep 

Bufët e ngrirë  copa   këngën na bënë

Me një  çekiç e drapër në flamur 

Mbollën ag  me parulla e heronj  në bronz 

Nga një frikë e patrajtë

Të gjallët nuk ndjeheshin të gjallë

Janar, 2020

SHËNIME BIOGRAFIKE 2

Nëna 

Për dritë të gazishtës   thurte çorap 

Netët pagjumë të saj 

Më mbanin ngrohur  dimrave me acar 

Baba

Shkronjat e ndaluara tinëz kish mësuar 

E librin shqip e kapte me dy duart

Si gjënë më të çmuaR

Dhjetor, 2019  

PORTRET ARTISTI

Në atelienë e Van Goghut vjeshtë

I mori ngjyrat stinës dhe me brushë

Bëri  kryevepra arti

Për të gjetur qetësinë e shpirtit vuajti

E për të gjallë  nuk u kuptua

Pas ikjes

Si shportë lulesh të bukura me erë

Qëndron  e s’thahen kurrë

Nëntor, 2019

BALADË

Do të kthehem

Aty ku lisat rrënjës bëjnë rojë

Për jetë e mot

Me njerëz e damarit tim

Që amanet lanë

Kënga për flamur të mos ndalet

Aty të prehem edhe unë

Nëntor, 2019

KUSH JAM

Shkruaj  poezi 

Dhe nuk them se jam poet

Jam dhembje e dashuri më shumë

I çiltër dhe i dal mode kaherë

30 tetor 2019

PA FRE 

Ende nuk i more këmbët

Dy dekada në liri

Plëngprishësit e barkut tënd

Mbrapshtë hipur në kuaj

Dorën e keqe dëshirat pafre

Shtator, 2019

DUKE PRITUR

Në pritje mbetëm

Duke pritur

Të ngopen të pangopurit 

Njerizohet njeriu

Gusht, 2019

EVOLUCION SHËMTIE

katandisje tejmë 

asgjë me karar

heronj modern 

zhveshur  vlerash 

gërryejnë gjeografinë globit

nxijnë  shpresat  

e shkelin blerimin Pranverës

Gusht, 2019

GJETHIM

Në prehër të burimit  etur

Mashtrimet vijnë nga majat

Shpirtrat zhveshur në qiellin pashpresë

Presin premtimet e ëmbla 

Tupanët bien hidhur

Bastardët  në orët e ngushta

Kërcejnë vallen  e portokalltë

Spektatorët  ju dhurojnë  lule të verdha

Pa rrënjë

Vendi i shqiponjave ende  në gjethim

Korrik, 2019

SA SHUMË

Sa shumë luftë u dashka 

Kollën e keqe tonën shëruar

E mund dreqin e shtëpisë

Për të pasur shtetin kristal

Si vetë shpirti i trimave

Që  jetën dhanë

Maj, 2019

ORË HISTORIE

Për ideale lirie e dinjitet,

Aromën që lëshon ky vend.

Vetëmohim e qëndresë.

Si malet sup më sup në bjeshkë,

Ndër dhjeta mijëra po kujtoj tre:

Tek Grykë e Vajës, që lotin s'e thau.

Vit mynxyre, vit zie 1478.

Nëntëdhjetë vajza- zana krutane,

rritur me frymën skënderbegiane 

E ninulla trimërie nënash.

Dorë për dore hidhen në humnerë,

Për të mbrojtur nder!

Tek Kullë e Vraninës,

Në 1862 ditën kur qielli lëngonte në Vraninë. 

Oso Kuka me njëzetekatër shokë,

Hijeve të zeza të malit u bënte ballë.

Kur gjithçka u nxi,

Mos me u robnu’ nën Mal të zi.

Ndezën barotin 

Dhe yje ndritën në Shkodër e në Shqipëri.

Në Prekaz, mars 1998.

Pesëdhjetë e gjashtë Jasharët  rrufe drite.

Para topave serbe nuk u dhanë.

Me armë në dorë i dolën mbrojë shtëpisë

Këngë e qëndresës  ushtoi mal e vërri

Përtej Kosovës, përtej Shqipërisë!

Mars, 2019

CEP MË CEP

Që në nisje të jetës.

Cep më cep gjeografisë, 

dashuri, këngë e besë mbollën! 

Motet e vrarë nga lumturi e zogjve

Ilirisë  ju sulen: 

kurthe e kuajsh druri bri rrugëve ngrehen,

për të përgjumur baladat

zhdukur e plaçkitur pergamenë 

Arbënisë! 

Tetor, 2017