Imri Demisai: MATURA

 

MATURA

 

Ne jemi maturantë, ne jemi maturantë,
Ne jemi maturantë, gjithë bota le ta dijë.
Dërgojmë me zë të lartë e zemër të zjarrtë

Mesazhin më të mirë, kushtrimin e rinisë.

Ndaj eni, eni mblidhuni këtu
Si valle yjesh nëpër qiellin blu
Ta zbresim hënën mes nesh më pastaj
Që t´i ndrijë atij edhe asaj.

Dhe rendni rendni kudo në qytet
Shoqëria sonte ne na pret
Nuk na duhet vera as rakia
Se na paska dehur dashuria.

Ne jemi maturantë, ne jemi maturantë,
Ne jemi maturantë, gjithë bota është jona.
Le të zgjasë kjo natë, pranoni uratën
E të rendim bashkë agimeve tona.

Ndaj eni, eni mblidhuni këtu
Si valle yjesh nëpër qiellin blu
Ta zbresim hënën mes nesh më pastaj
Që t´i ndrijë atij edhe asaj.

Dhe rendni rendni kudo në qytet
Shoqëria sonte ne na pret
Nuk na duhet vera as rakia
Se na paska dehur dashuria.

Merita Berisha: JAM BIJA JOTE

JAM BIJA JOTE

Memedhe jam bija jote,
shtegetare e stineve plot endrra,
personazh rol i vetvetes,

ne kete jete plot lule e gjemba.

Sot veshtroj fusha kodrina,
konak bera ne stine te blerimit,
germa vargje sundoj pa dhimbje,
jam mbesa e Naimit.

Seç me dhemb nje lot ne sy,
per mjerim nje varg kam,
mbushet shpirti plot trishtim,
ndzet n'damar gjaku Migjenian.

Po marr ajer n'bukuri t'rugoves,
neper Hajl ne maxhi t'Bukelit,
te gjeje nje filozofi t'thjeshte,
ndjek gjurmet e Azem Shkrelit.

Kendoj edhe kur te me qahet,
Pse a s'kam kujt mej ngja?
te ngadhnjeje ne shume beteja,
lotin me buzeqeshje me tha.
Buzeqesheje me mija nuanca,
me nje gjurme ngrir ne hallë,
me lere te me pushtoj dhimbja,
veç atehere ndjeje se jam gjallë.

Merita Berisha: Mllef

 

Mllef 

 Jetën perplasë si nje gotë
asgjë nuk dua nga pislleqet e fjalëve

dhimbja le t'me vret,
veç vdekjen ta bej si duhet

 jam çmendur sot
nga të semuret qe mban kjo toke

Ragip Dragusha: KANGA E QYTETIT TIM

 

KANGA E QYTETIT TIM

 A thue kanga prej tejet ka dalë?
E n'adërra t'bukura me ty bashkue
Sa herë që shpirti më djeg mall,Për ty, Shkoder, unë due me k'ndue.

Per t'famshmin Perash, atje ku kam lindë,
Per abetaren n'shkollë që kam mësue,
Per oborrin tonë ku kishim Xhaminë,
Per Kishen e Madhe që s'ka t'harrue.

Me drandofile, n‘kunorë mbështjellë,
Rruge m‘ rruge ku kam kalue
Me lule vile , n'der mure përdredhë,
Kurr eleganca nuk t'ka mungue.

Prej ures‘ Bunës, n'zemer tue hy,
Xhabiej, n'Parrucë e deri n‘Rus,
Me pragje dyersh ne t'bardhë ly,
Ku ç'do shtëpi kishte nga nji pus.

Rrotull Kiras, Dudas e Tophanë,
Mbushun n‘ bahqe, n'kumb‘lla Stambollet,
Gjuhadol, Sarreq ne tjetren anë,
Atje ku ishin zotnitë e Shkodres.
Ajasem ,Dracin e Arra e Madhe
Lagje t‘ vjetra n’bahqe qendise
Dugajt‘ e Reja e deri n’Zdrale
N’ball t’qytetit t’kan‘ stolise.

Muzgut t‘pranverës kur celin lulet,
N‘ Pjacë karajfilat , freski dojn‘ me falë,
E Shpirti dash’nise, ambel i përulet,
Kur drandofilja thith’dash’nin e pare.

Me shtepi te gurta porsi kala
Oborre t‘ blerta me lule dele
Ahengun Shkodrane kush e ka pa
Largue kurr, s’asht ma prej teje.

Puthun n'mes malesh, n'breg t'Liqenit,
Sa herë nën ujë ti ke mbijetue,
Por prap ke dalë në krye të vendit,
Kangën e gazin kujt s'ia ke lëshue.

Pasha njat Zot, që ty të pagzoi,
Me Zojën e Shkodres n'rrazë t'Rozafatit,
Pash njat Dri, që etjen ta shoi,
Kurr s'kam m'ia shperblye Zotit e fatit. 

 Wiene.

Mars 2012.