Rrahim Sadiku: Të falemi sot e në përjetësi

Rrahim Sadiku

TË FALEMI SOT E NË PËRJETËSI
(Adem Demaçit)

Ishin kohë të errëta
Kur ti doje vetëm dritën;
Ishin kohë të trishta 
Kur ngulisje guximin;
Ishin ditë robërie
Kur thërrisje liri;
Ishin shekuj ndarje
Kur madhëroje bashkimin;
Kishin heshtur muzat
Kur rritej nga ti atdhedashuria…

2.
Dhe flisje për të ardhmen plot dritë,
Kur ajo nga ne sikur kishte mërguar;
Dhe shpalosje flamuj qëndrese
Kur po nëpërkëmbej edhe shpresa; 
Dhe kishe zemrën plot besim
Kur hapje dritare për fitore, për agim…

3.
Simbol u bëre
Farkove bindshëm idealin e qëndresës
Dhe shpresa ngjalli idealin
E burrat dolën në fushëbetejë
E gjaku rrodhi rrëke,
Në secilën pikë të derdhur gjaku
Edhe ti me vepër je!

4.
Të falemi
Përjetësisht të falemi
Për zgjimin e kombit
Për madhërimin e emrit shqiptar
Për ngulitjen në secilin cep të Atdheut
Të emrit liri…
Të falemi…
Tashti në ndarje e… në përjetësi!