 |
| Alketa Maksuti Beqari |
LUTJA E NATËS
Mbylli sytë dhe shko,
Shko në thellësi të shpirtit,
Atje në thellësi rri, derisa të kuptosh,
Çfarë do dhe ndiq rrugën,
Rrugën që të çon në një dritë,
Një dritë, dy, tre, mijëra, miiona, miliarda të tilla, drita,
Dritat që fatin e ndriçojnë.
Puthiti duart, mbylli sytë,
Shko në thellësi të shpirtit, udhëto,
Ndiq udhën ku drita lind e artë, e përndizet flakëruese,
Udhëton dhe ti me të.
Atje ku drita merr ngjyrë të zjarrtë,
Ndalu, pusho.
Të ndjesh,të ndjesh në fije nervash fuqinë
E dritës, të të parës, të dytës, së tretës.......
Të të miliardës dritë, fuqinë e marr nga to,
Se aty ku ti pushon tani, ndalur je,
Preki dritat me neuronet, miliardat e neuroneve të tua.
Në Lutjen e natës,
Me duar puthitur, sy të mbyllur
Shko, shko në thellësi të shpirtit,
Çfarë do në dritë të kthehet.
Udhëto, ndjej, prek Shpirtin e Dritës.
