Qazim Muska: PERTEJ SHPRESES

 

PERTEJ SHPRESES

Zëri im kumbon
Në hapsirën e heshtur që s’përgjigjet,
Sepse ti je larg,
Shumë larg.
Përtjej së pritshmes
Përtej së ardhmes,
Përtej dhimbjes së humbjes së një dashurie je.
Je përtej shpresës.
Por unë i pashpresi i marrë
Shpresoj në shpresën e përtej shpresës
E pres jehonën të më pergjigjet
Si një fantazmë
Që pertëj reales më jep mistershëm
Kodin e ringjalljes...

E të ndjej një mendim larg,
Një vegim larg,
Një lot,
Një ngashërim larg.

Kështu më vjen e më tretesh nën lekurën
Që më hollohet kur jemi brënda të dy
E më bëhesh ujë,dritë,zjarr,
E gatshme për një ringjizje...

Por yjet
Heshtur digjen sërish në mbrëmje
E unë i marri i pashpresë
Shkoj të vdes në ëndërr
Duke përshëndetur Hënën.