Agim Desku: Tri poezi

 

VARGJE NGA AGIM DESKU

 

SI TË LUNDROJ

 

( mikes se shndërruar në TANAGRA)

Si të lundroj
Mbi këtë emër
Që kam si zemër
E kam si lot
Dje e sot
Në çdo mot
Këmbas eca
Valëdrinit kryeneq
Të dhimbjes e krenarisë
Të mallit e të magjisë
Se sonte u ngrita
Mbi secilin djall
Fytas edhe me Bajloz deti
Mbi cilat valë u bëra
Vullkan zemre
E lopatë barkash
Vetëm sonte nuk e dua mbytjen
Më shpeto vetëm ti
Dora jote të më mbaj
Se vetëm sonte e dua jetën
Për pak mila jam ,Ti
TANAGRA
Eh sa më dhëmb ky det
Kjo natë
Ky engjëll
Fluturim më rri
Përqafimit tim
Vargun ma shkruan
Në shpirt
O zot si të dëgjoj
Në cilën valë deti
Ma trete kujtimin
Në cilën pulëbardhë
U shndërrove
Ma thuaj se sonte
Do je mike shpirti
Ose shndërrohu
Në fluturë pranvere
Ta vëj emrin tim
Të plasur
Për vargun tënd
O det o det
Pse nuk më merr
Edhe mua
Thellësive tua
Më fundos
Aty tek Titanku
Të degjoj simfoninë
Të më të bukures
TANAGRA
Ah,cili poet nuk do fundoset sonte
Të bëhet valëdrin
Dashurish të krisura
Siq je ti o djall
Eh,cili do ta përmbyes
Botën sonte
Cili do të luftoj
Me secilin përbndësh
I bërë vullkan deti
Se sonte jam zgjuar
Të krijoj melodinë për vargun tim
Të shenjtë si aroma më e bukur
E secilit trëndafil ah ,të kopshtit tënd
Sonte pse e shoh lotin faqeve të mia
Përse më mbyet ky varg
Sonte vallë a jam ëndërr
Në cilën udhë jam më drejt
Të iku nga kjo botë e ndyrë
Pse vargun tim nuk ma sjell
Aty ku shpirti im rron
Atty ku vetëm unë e mbaj
Këtë VARG të shënjtë
Këtë varg ngjyrë engjëlli
Sonte nuk di ku mbeta
Në cilin varg po mbes
Ndoshta vargun tim
Ma vjedhen djajet
jooooooo
Do të kacafytëm me secilin
Të krisur e rebel
Se do te bëhëm hi zjarri
Do të e përmbys botën
Eh,do të bëhëm edhe unë
Djalli vetë
Jo nuk dua më të jem njeri
Pse rri më të çmendurit
E një botë të krisur
Siq ësht shpirti im
Po,dua të jem vetëm aty
Ku nuk mundem të jem
Eh,bëheu agim djall
Bëhu edhe lot
Plagë shpirti siq u bëre
Dje e sot
Nësër ku ta di
Në cilin yll varri jam
Kur e kujtoj
Një ditë fluturimi
Për këtë jetoj.

Më.22.4.2013




 

KUR FESTOHEJ

(Bukurisë se vargut tim)

 

Sonte kur festohej
Eh,sa ngritej dollia
E një shpirt diku i strukur
Mi merrte mendet e mia.

Sa qenka e rëndë kjo natë
E hëna më mbeti kujtim
Vargun e lash të ti mike
Ti mos të kesh më hidhërim.

Ma shëro vetëm sonte
Këtë varg të të sjell gëzim
Të mbijetoj këtë festë madhështore
Të të bëhej i vetmi urim.

Vetëm sonte nuk u bëra poet
Nuk e dëgjova as shpirtin tim
Sonte e mbaja tërë natën pa gjumë
Dorën e engjëllit si të vetmin kujtim.

Sa bukur qëndisi flamur zemre
Edhe ëndërrën seq ma shëron
A ka kjo botë engjëll më të bukur
Si Tanagra këtë fjalë sa e mëriton.

Një ëndërr diku në botë
Ma e mira për këtë jetë
Erdhi si fluturë pranvere
Erdhi shpirtit si shigjetë.

Si kam jetuar deri tani
As vetë nuk e di
Nuk qënka as ëndërr
Ky vullkani e Ri.

E shoh çdo ditë
Në çdo nyje jete më rri
E marr me mendë
Kjo ëndërr si me dhëmbë.

I besoj shpirtit sonte
Se sa bukur fluturon
Në Vatikan arritëm mbrëmë
Një lutje seq ma kërkon.

Një uratë për engjëllin tim
E kam sjellur këtu tek ti
E ndjej shpirtin e saj
Të vetmuar kudo që rri.

Jo,nuk ka shpetim bota
Pa fjalët më të mira
Pa bashkimin shpirtëror
Të vargjeve të lira.

As pa lirinë e secilit emër
Që ta merr engjëllin e vet
Ta mbaj mu në zemër
Ashtu,eh ashtu siq do kjo jetë.

Vetëm kështu është bota
Botë e vërtetë
Që i ruan dashuritë
E kurrë nuk i tretë.

Kështu shërohet zemra
Kështu bota lulëzon
Me engjëllin pranë vetës
Eh,kështu shpirti rron.

 

Vatikan, 22.4.2013.

 

 

KUSH MA SOLLI KËTË VARG

 

Sonte
Në zërin tim
Kush ma solli kët varg
Pse më erdhe si hije djalli
Kur e ruajta fjalën tënde
Më shumë se botën time
Në djall ma shndërrove emrin
Në ëndërr ma more kujtimin
Pse,pse më erdhe si hije djalli
Pse më shndërrove në hi zjarri
Pse ma solle këtë varg varri
Si e deshte fundin tim
Edhe në djall më shndërrove
Për të vetmen fjalë të humbur
Nuk e di ku do të mbetem
A do të jem ma varg poeti
Përse me dergove urrejtje zemre
Çfarë kam unë me engjëjt e shpirtit
Që shkrova vargje e fjalë i fala
Për të vetmin emër që më rri si pasqyrë
E kujtimet mi hudhi në thellësi detrash
Mi humbi ëndrrat vargun ma thikoj
Asnjë pikë loti nuk ma fali për kutjim
Të shndërrohem në lotin tim
Pse e ruajti këtë natë si të fundit
Ma mori edhe botën e luleve
Më vuri gjëmba ferrash
Ah,si gjemba loti
Ku ti ruaj tërë këto
Në tërë këtë botë mëkatare
Apo unë i këtyre lojërash
U futa i gjallë në dhe
As uratën nuk e meritova
Kur vijnë engjëjt sonte
Të më mbrojnë a të më mbyesin
Në secilin varg mallkimi
Se sonte po nisem në një ferr pakthimi
Mos loto ma për ëndrrat e tua
Mos rri ma me njerëz të llojit tim
Ik nga faqja e dheut në do gjen shpetim
Vetem aty ku ska as botë as njeri
Nese e takon ndonjë shpirt si unë
Ik edhe nga ai nga magjia e ti
Sonte
Ty nuk të takon kjo botë
Asnjë varg shprese
Asnjë zemër e urrejtur
Sonte vetëm mallko këtë natë
Edhe hënën po deshte
Pse rri e mbyllur
Mallko mëkatarët e fatit
Ëndrrave mos ju beso
Sonte
Kush ma solli këtë varg
Kurr mos paftë dritë
Kush më mallkoj sonte
Emrin tim
Kurr varg mos lexoftë
Kush më hodhi sonte në varr
U bëftë vetë varri i kësaj nate
O zot edhe sonte dua të përgjerohem
Nese jam fator mos më jep uratën
Më ndeshko me ferr,me gjemba pylli
Mos më falë asnjë trëndafil a lule
Merrma edhe vargun tim hudhe në thellësi deti
Më hudhë vargun tim të secili bajloz deti
Ma ruaj vetëm këtë fjalë rrëfimi
Që nuk isha fajtor në asnjë botë kujtimi
O zot e dëgjova fjalën tënde mike
Unë ,,mëkatari,,i dhimbjes e vargut tim
Nuk e di pse isha poet,pse nuk isha vetë djalli
Pse jetova në lot e dhimbje shpirti
Pse të deshta shumë o varg
Psee,pse nuk të urrejta
Siq më urrejti ky varg i sjellur sonte
Nga djajet,nga cila botë mëkatare
O zot unë të falëm e ti mos më falë
Nëse jam mëkatar vargu
A mëkatar shpirti
Më mallko.

Më.16.4.2013

 

VARG O VARG

( Takim vargu)

Eh,si do të doja sot
Të jem varg
O varg poeti
Bashkë me sytë e tu
SI sy shqiponje
Dhe të rri mbi cilën gotë
Të dehem vetëm sonte
Mbi gotën me verë
Aty ku ti je si pasqyrë shpirti
Sot vetëm sot
Seq u bëra engjëlli vet
O sdi çfarë u bëra
Me të vetmin syvargu udhëtova
Nëpër secilën fjalë
Të shndërruar në varg ëndrrash
Sot u bëra lot malli
Herë sy buzëqeshje
O përendi cili isha sot nuk e di
Ma thuaj vetëmm ti
Në cilën gjuhë mbeta
I kryqëzuari shqip
Si e puthem vargun
Pse nuk fluturova sot
Pse nuk u bëra shqiponjë ëndërrash
Përse,ma thuaj ti o shpirti im
Vetem sot isha TI
Dhe sot ishe unë
Të dy të shndërrruar
Me mijëra ngjyra ylberi
Secila ngjyrë ishte më e bukur
Më e dashur,me e fuqishme
Eh,varg o varg kujtimesh
Sa i mirë je
Me ty rritëm çdo ditë
Nga nje pëllembë pranvere
Me ty çdo sekond
E zgjedhi aromën më të bukur lulesh
O varg o varg
Edhe unë si ti
Sot në këtë ditë prilli
Shndërrohem në varg poeti
Sone dua ta shkruaj një kujtim
Për këtë ditë madhështore
Po,do të shkruaj vargun më të bukur
Që kurr bota ime nuk e ka shkrue
Një varg që me hyri vetëm shpirtit tim
I shndërruar në secilën aromë lulesh
I shndërruar në secilin ngjyrë ylberi
Eh,sa bukur ecën ky varg sot
Kur sytë e tu e shkruajnë me lot përqafimi
Kur fryma e jote është vargu i tij
Sa bukur shkruhen vargjet sot,ecin lehtas
Më cilën dorë shkruhen
Ma thuaj ti o syri i vargut tim
Unë e them me dorën tënde
Ti e thua me dorën time
Po vargun e shkruan vetëm një dorë poeti
E ajo është syri i shpirtit tim
Eh, sa do të doja sot në këtë ditë
E mërkurë ,më 24 prill 2013
Ta mundi tërë botën e secilës fjalë vargu
Për dashurinë tënde që i falë vargut tim
Për mijëra ngjyra ylberi
Ku mbete o varg o varg
O yll o yll
Hynë edhe ti sonte
Në gotën time
Se sonte dua të ngriti dolli
Mbi fatin tonë me ty o varg o varg
Me engjëjt bashkë po ecim
Mbi secilin det e valë deti
Mbi secilën fjalë e varg dashurish
Mbi secilën këngë e këngë zemre
Sonte do të udhëtoj mbi secilin yll mbrëmje
Mbi secilën hënë vargu
Mbi secilin ylli Davidi
Sonte do të gdhendi në skulpturë Afërdite
Mbi diellin do të vëj vargun
Të shndërruar në pasqyrë trëndafilash
Dhe një varg shpirti merre nga unë
Si kujtim për vargun tënd prej ëndrash
Ma shkruaj në vargun tënd emrin tim Agim
Ma shkruaj bashkë me emrin TANAGRA.