KUR TË HYN VETJA NË QEJF!
Thotë greku: - E shikon,
Atë Diell që ndriçon?
Dua unë pa dritë jep,
Ndryshe nga vëndi e heq!
A e di se sa çudira,
Janë në duart e mia?
Qielli, retë, vetëtima...
Komandohen na greqia...!
Thotë fjala:- Është keq,
Kur të hyn vetja në qejf!
Por paska edhe më keqë,
Kur hunda të rri përpjetë!
Thotë:-Ato male që ushtojnë,
I ka bërë kombi jonë...!
Dhe Zeusin atje lartë,
E hoqëm...më s’komandon!
Edhe detet rreth e rrotull,
Janë të mitë, për besë e di...!
Një anë unë,e një anë serbi,
Nuk ka fare Shqipëri!
Kështu thotë historia,
E di mirë...Nuk më besoni?
Të bindet gjithë njerëzia,
S’është nevoja ta lexoni!
Gjithë bota greqisht ka folur,
Ndaj vendosa ta ndërrojë!
Të flasë gjyshi,me stërnipin,
Do përkthyes ta kuptojë!
Këtë gjuhë donte prej kohësh,
Aleksandri i madh me vlerë!
Pavarsisht se nuk arriti,
Ta flas mirë gjuhën e mjerë!
Dhe Homeri i dëgjuar,
Gjuhën greke na rrëfeu!
Pavarsishtë se Pisistrati,
Dyqind vjet më pas përktheu!
Thonë, e çfar nukë thonë,
Tani në shekullin e shkencës!
Dhe gomarin veshë gjatë.
Ja bëjnë për burrë bletës!
Krahë lehta,nëpër lule,
Rend e punon porsi zonjë!
Ku ajo..e ku gomari...?
Grekët të vërtetën s’thonë!
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen