Pranvera e një porosie
(Agim Gashit)
Sot kam vetëm dy fjalë
Njëra e heshtur, tjetra lot i tharë
Aty nuk jam, me ty aty rroj
Një tingull sharkie m’bëhet e dëgjoj
Ta mbjellë buzëqeshjen e fshehur
Netëve të bardha flokëkrehur
Ngrihu vigan nga dergja e shtratit
Mbuloje me këngë Rurin dhe shtatin
Një ylber gëzimi shtrihet n’mjegullën tonë të dhembjes
Murlani i forcës shembë forcën e shembjes!
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen