NË PËRKUJTIM TË BABAIT
Ti qëndron i skalitur brenda kujtesës sime
Dhe tani që s’jeton më, ti je brenda meje
Gjurmët e tua peshojn’ rëndë mbi shpatullat e mia
Kafenë s’i gjithmonë do ta pimë të dy mëngjeseve.
Duke rrufitur kafenë bisedonim për gjëra t’bukura
Për idetë e reja që kishin dalë mbi ato të vjetrat
Diskutoje ngadalë,më shihje mua, shtohej shpresa
Tash prej vitesh s’ta dëgjoj zërin,s’më hiqesh nga kujtesa.
Të gjithë m’thonë se jam krejt shëmbëllimi i babës
Trashëguar prej genit tipare karakteristik
Nga natyra jemi pak të ashpër
Bartur nëpër breza nga stërgjyshërit e mi.
Dhe tani e dëgjoj tingullin e zërit tënd
Këshillat e vazhdueshme edhe sot s’më ndahen çdo hap
Pemët dhe lulet marrin frymë anekënd
Dikur unë vija pas teje
Tani të ndjej se më ndjek nga pas çdo çast.
Dëgjoj hapat e tu dhe i njoh ata nga larg
Sepse n’damarët e mi rrjedh gjaku yt
Duhet t’farkëtohesh m’thoshe s’i hekuri n’zjarr
Kur t’më dalë shpirti do të vdes pa merak
Se t’kam ty o bir, e mbi varr s’do t’më shkeli njeri…
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen