Fadil Shyti: DASHURI PLATONIKE

 

FADIL SHYTI

 

DASHURI PLATONIKE!

E adhuroj bukurinë e pakufishme,
Të maleve shqiptare,-a s´u dogj Naimi,
Larg botës, -në vitet e stuhishme,
Për ato mrekulli, -shkëlqesi margaritare...

E adhuroj bukurinë e pakufishme,
Të fushave -shtruar me gjelbërim,
E adhuroj diellin e ngrohtë -madhështor,
Për lulëkuqet, digjem gjer në amshim...

Unë mërgimtari i zhuritur, arbëror!

I adhuroj qiellin, diellin, detin -shqiptar,
Me hapësirat, rrezet, brigjet e pa-anë,
Po, bukuria jote ëndrrim-plote...
Ua kalon madhështive -të kësaj Bote!

Të ëndrroj në gjumë, të përqafoj në meditim,
Kjo largësi fizike,-kjo vrazhdësi tragjike,
Rrufe për zemrën time, shtrëngatë nëpër natë,
Për shpirtin tim -si dallgë detare gjëmon në trazim!

I vështroj me lakmi malet, fushat,
Qiellin, detin, diellin,-këtej në mërgim,
Ty moj, -je aq e pa-fatshme...,
Eh! -Mbytem në dëshprim...

E tillë je moj, -dashuri, platonike,
Vërtet e pakpashme,-liriko-epike!
Dhe, kështu vitet ikin, godasin, -tej-përtej...
Ah! Lumë kush me dashurinë platonike,

Me dashuri realiste, lirike, -jeta e shpërblejë!...

Më 12. Maj. 2013.