 |
| Hekuran Miraka |
Pritja e grave eshte me e gjate se nje jave
Eshte e mezipritur fundjava.
Nje flete liri-dalje rekrutesh.
Numerimi nis mbrapsht nga e hena.
E festa nis prej se premtes.
Ke hequr mjekrren tere qejf.
Je veshur me rrabat e pershtatshme te stines.
Zbret shakallet qete-qete,
Dhe pret gruan qe i perqeshet pasqyres.
Pritja e grave eshte me e gjate se java.
Nxjerr nje cigare nga paketa.
E mdez.
Tani nis numerimi mbare: nje, dy, ... pese...
E ndien dikur kercitjen e deres pas shpines.
E kthehesh ne cast murrxhik
Ajo ndjek qafetundjen e mjelmes.
Te rregullon jaken e kemishes,
Te shkund supesh,
Lag me beshtyme gishtin,
Dhe te pastron pikat e thata pas rrojes.
Ti mbyll syte si guak,
Qe hepohet atje lart ne majisken e lisit.
Pa e vrare mendjen se poshte ne gjethishte,
Ka kohe gjahtari qe pret kutullac.
Bam!
Ta ngjesh buzen mbi buze.
Ta ter beshtymen qe te dha.
Te sheh ne sy e te thote;
- U vonova shume!
Ti hap syte.
Dhe bie.
Ja, si guaku qe bie prej majes,
Duke u perplasur pas degeve bup - bup.
Pa ia degjuar gjahtarit thirrmen e gjate:
- E vravaaaaaa!
New York, shkurt 2019
